Herb w pierwotnej wersji
herb Pogoń Litewska
Zawołanie herbowe: "Bądź co bądź" i "Le jour viendra". Blazon: W polu czerwonem rycerz konny cały w zbroi, trzyma w prawej ręce miecz wzniesiony do cięcia, na jego lewym ramieniu tarcza, a na tej krzyż podwójny złoty, koń biały z podniesionymi do skoku przednimi nogami, ubranie na nim czerwone i tegoż koloru czaprak z podwójną złotą frendzlą rozpuszczony do pęcin końskich, pod koniem trzy wieże, a raczej dawny herb litewski trzy kolumny, tarcza nakryta mitrą i okolona płaszczem książęcym, pod nią dewiza w wyrazach: "bądź co bądź". W "wersji" litewskiej (Vytis) tarcza, uprzęż, siodło i pasy przedstawione są w kolorze niebieskim. Najwcześniejsze wzmianki: jeden z najstarszych herbów Europy. Po raz pierwszy Pogoń została przedstawiona (przypuszczalnie) w 1366 roku jako znak wielkiego księcia litewskiego - Olgierda. W 1384 roku Pogoń (Pahonia) stała się herbem Wielkiego Księstwa Litewskiego. Nazwa "Pogoń" (od litewskiego czasownika vytis - gonić) po raz pierwszy w dokumentach pojawia się w XVI wieku. Herb włączony zostaje do herbu Rzeczypospolitej Obojga Narodów. W 1795 roku, gdy Imperium Rosyjskie anektowało Białoruś, Pogoń została oficjalnie ustanowiona herbem tego regionu. W latach 1919-1940 i od 1991 roku herb państwowy Litwy. Odmiany herbowe:herb Araż
Blazon: W polu czerwonym koń srebrny, prawą nogą przednią trzymający buńczuk z półksiężycem. Klejnot: Półksiężyc złoty rogami w górę. Herb szlachecki, który otrzymała w Wielkim Księstwie Litewskim rodzina tatarska Smólskich. Najwcześniejsze wzmianki: znany już w XV wiek. Herbowni: Smolski, Smólski, Smoleński.herb Beyzym
Inna nazwa: Ochota Blazon: W polu czerwonym na koniu białym jeździec nagi z kołczanem u boku strzelający z łuku. Pod koniem, z prawej strony tarczy podkowa srebrna barkiem w górę, nad koniem z lewej strony tarczy półksiężyc złoty barkiem w dół. Nad tarczą hełm w koronie. Herbowni: Beyzym.herb Ferdinando
Blazon: Na tarczy dzielonej w słup w polu prawym nieznany herb rodowy, w polu lewym, ramię zbrojne. Niepewny jest podział tarczy, nieznane są barwy. Najwcześniejsze wzmianki: Nadany Giacomo Ferdinando z Bari, medykowi królewskiemu i jego bratu Giovanniemu Battiscie - doktorowi obojga praw, w 1526 roku. Herb powstał przez udostojnienie herbu rodowego uszczerbioną Pogonią. Herbowni: Ferdinando.herb Kollatorowicz
Herbowni: Kollatorowicze.herb Kurakin
Herbowni: Kurakin.herb Pogoń Litewska Książęca
herb Pogoń Litewska odmiana
Blazon: W polu czerwonym na koniu srebrnym jeździec w takiejż zbroi, z wzniesionym w prawicy takimż mieczem, trzymający tarczę błękitną z krzyżem podwójnym, złotym. Uprząż, siodło i pasy błękitne. W klejnocie nad hełmem w koronie ogon pawi. Historia herbu: Odmiana pochodząca z Herbarza Galicyjskiego Siebmachera. Herbowni: (razem nazwisk rodzin: 25) Aczkiewicz, Algiminowicz, Algminowicz, Alkimowicz, Biciutek, Byciutek, Bielski, Boremlski, Boremski, Bułhakow, Byciutek, Chowański, Czartoryski (odmiana herbu), Dowmont, Dulski, Gedymin, Giedymin, Giedyminowiecze (odmiana herbu), Hurko, Izasławski, Izopolski, Jagiellonowie (odmiana herbu), Jagiełło, Klajowski, Kobryński, Konierewicz, Kopylski, Korecki, Korecki, Korjatowicz, Koryatowicz, Korybut, Koszerski, Koszyrski, Kowelski, Krzywicki, Krzywiecki, Krzywięcki, Kuraki, Kurakin, Lingwieniewicz, Litwinowicz, Łukomlski, Mackiewicz, Morski, Mścisławski, Możarowski - Możajski, Mścisławski, Niedzielski, Nowosielski, Olelkowicz, Olelkowicz-Słucki, Olgierd, Plusko, Pluskow, Pluszkow, Pokłoński, Postawka, Postawko, Proński, Pruński, Radzikiewicz, Rybicki, Sanguszko (odmiana herbu), Sanguszko-Kowelski, Sanguszko-Koszerski, Sanguszko-Koszyrski, Słucki, Sudwoj, Świderski, Trubecki, Wandza, Worotyniec, Worotyniecki, Zasławski, Zasławski-Mścisławski.herb Pogoń Polska
Herbowni: Bereżko.herb Hauszyld
Herbowni: Hauszyld. Najwcześniejsze wzmianki: Legitymowani w 1840 roku w Królestwie Polskim.